Βάζοντας hashtag το «μην εγκαταλείπετε ποτέ», ο Γιάννης Μιχαλόπουλος με μία ανάρτηση γεμάτη ειλικρίνεια που στόχο έχει να εξηγήσει πράγματα, αλλά και να βοηθήσει άλλους ανθρώπους, μιλά εν συντομία για τα όσα έχει ζήσει τα τελευταία 6 χρόνια.
Ο Γιάννης Μιχαλόπουλος αποκαλύπτει πως ένα ατύχημα την στιγμή που βρίσκονταν στην καλύτερη αγωνιστική κατάσταση της καριέρας του ήταν η αιτία να πρέπει να υποβληθεί σε τρία χειρουργεία μέχρι να γίνει καλά.
Μετά το φάντασμα της κατάθλιψης ήρθε στη ζωή του , με τον ίδιο να παλεύει να το νικήσει και πλέον να είναι σε θέση να επιστρέφει στις προπονήσεις ώστε να χάσει τα επιπλέον κιλά και να κάνει πάλι αγώνες.
Το μήνυμά του στο τέλος είναι πως όλοι οι αθλητές ανεξαρτήτως νικών ή ηττών αξίζουν το μπράβο και αυτό πρέπει να διδάσκεται στα παιδιά από τους προπονητές, ώστε να δημιουργούνται υγιείς προσωπικότητες.
Διαβάστε εδώ την ανάρτησή του :
«Το 2018 ήταν η τελευταία φορά που αγωνίστηκα και ήταν η τελευταία φορά που κατάφερα να κάνω σοβαρή προπόνηση. Μετά από ένα ατύχημα στην καλύτερη αθλητική κατάσταση που υπήρξα ποτέ όλα διαλύθηκαν μέσα σε δύο λεπτά. Έκανα τρία χειρουργεία και επιτέλους μπορώ να πω ότι πλέον είμαι καλά.
Η πιο δύσκολη μάχη ήρθε μετά όμως ήταν η μάχη με την κατάθλιψη επιτέλους με πολύ μεγάλη χαρά μπορώ να πω ότι νίκησα. Μετά από πραγματικά την πιο σκληρή προσπάθεια που έχω κάνει ποτε στην ζωή μου και είμαι πολύ χαρούμενος και περήφανος πλέον γιαυτο. Δεν είχα την δύναμη να πάω από την δεξιά μεριά του κρεβατιού στην αριστερή. Και είμαι ακόμα πιο χαρούμενος που δεν χρειάζεται να ντρέπομαι να το πω.
Πλέον 20 κιλά βαρύτερος και έχοντας χάσει 6 χρόνια αγωνίστηκα αλλά κέρδισα αλλά πράγματα μπορώ να πω ότι κάνω την προσπάθεια μου για να αγωνιστώ ξανά. Το μόνο πρόβλημα είναι τα κιλά που δυστυχώς τα χάνω πολύ αργά. Γιατί τα λέω όλα αυτά γιατί υπάρχουν φίλοι, γνωστοί, άγνωστοι παιδιά του αθλήματος που μου λένε ρε Γιανναρά σταμάτησες εσύ να παίζεις! Που να ήξεραν όμως. Είναι ένα μικρόβιο που καίει ακόμα μέσα μου και δεν σταμάτησα από επιλογή ή από την πάροδο του χρόνου. Οπως υπήρχαν και φίλοι που όταν έμαθαν ότι είχα κατάθλιψη μου έλεγαν εσύ ρε Γιάννη που έκανες χαβαλέ που μας πείραζες όλους και μας έκανες να γελάμε; Ναι παιδιά εγώ..!
Παίρνω λοιπόν σιγά σιγά την ζωή μου πίσω θέλω να πω ένα μεγάλο συγνώμη για όποιον απομάκρυνα από κοντά μου και σε όσους πλήγωσα. Το ποιος είμαι σαν αθλητής το ξέρουν καλά όσοι αγωνίστηκαν μαζί μου και όσοι ίδρωναν μαζί μου. Το μόνο που μένει είναι να το δείξω ξανά. Κάτι τελευταίο για τους προπονητές και προπονήτριες μάθετε στους μαθητές σας ότι ο απώτερος σκοπός είναι η σαφώς η νίκη όλοι θέλουμε το καλύτερο αποτέλεσμα αλλά οι αθλητές σας είναι άξιοι μόνο που προσπαθούν σκληρά και έχουν αξία είτε χάσουν είτε κερδίσουν.
Μείνετε συντονισμένοι χρωστάω στον εαυτό μου και σε αυτούς που πίστεψαν και πιστεύουν σε εμένα μια καλή προσπάθεια.»
Διαβάστε ακόμα :
